Code Oranje! het bronverhaal.

Code Oranje! is geen theorie.

Geen truc.

Geen methode.

Het is een innerlijk kompas.

Voor werk dat klopt. Voor houding en gedrag dat klopt.

Voor leiderschap dat klopt.


Het is mijn antwoord op een vraag die al jaren in mij leeft: Hoe zorgen we dat vrijheid blijft bestaan?

Niet alleen in wetten en systemen, maar in de houding en het gedrag dat we dagelijks laten zien.

Waar het begon...


Ik ben opgegroeid met verhalen over oorlog en wederopbouw.
Mijn vader leerde me dat kiezen wat klopt niet altijd makkelijk is —
maar wél noodzakelijk. Zeker als het spannend wordt.
Mijn moeder liet me zien wat verlangen is: ergens écht naar uitkijken.

Later, in mijn werk met mensen in transitie, zag ik de kracht van verhalen.
Wat er gebeurt als iemand z’n eigen verhaal terugvindt:
Ze gaan weer staan. Voelen richting. Nemen eigenaarschap.

Zo is Code Oranje ontstaan.
Geen marketingtool. Geen moraal.
Maar een beweging die klopt — van binnen naar buiten.

Wat ik zag

Ik zag studies en organisaties die zich vooral richtten op optimalisatie.
Op processen stroomlijnen. Op harder, slimmer, efficiënter werken.
Maar ondertussen liepen mensen leeg.

Mensen die hard werkten, maar zich niet goed voelden.
Die niet durfden zeggen wat ze dachten.
Of dachten dat het toch niets uitmaakte.

Ik zag organisaties vol goede bedoelingen —
maar zonder richting, zonder dialoog, zonder vertrouwen.

Ik participeerde. Het was mijn normaal.

Tot ik beter ging kijken

En toen zag ik ook dit:

Eigenlijk wil iedereen hetzelfde:

– Zichzelf kunnen zijn op het werk

– Ertoe doen

– Iets bijdragen dat klopt


Maar in veel organisaties zijn we iets kwijtgeraakt.

De prestatiedruk is groot. Alles moet efficiënter, sneller, meetbaarder.

We optimaliseren door — maar waarvoor eigenlijk?


We zijn doorgeschoten.
In een prestatiemaatschappij,
die weinig ruimte laat voor bezieling, vakmanschap of samenhang.


Een samenleving waarin we alles proberen in stand te houden —
maar intussen de aarde, elkaar en soms ook onszelf uitputten.


En tóch…
als mensen stilstaan bij wat hen echt drijft, gebeurt er iets moois.

Ik zie het keer op keer in mijn werk.
Wanneer iemand ontdekt wat voor hem of haar klopt —
wanneer autonomie, vakmanschap en betekenis samenkomen (zoals Daniel Pink beschrijft) —
ontstaat er richting, energie en verantwoordelijkheid.


Dan durven mensen eigenaarschap te nemen.
Dan wordt werk weer een plek om te groeien, bij te dragen, te leven.
En ontstaat er ruimte om deel te nemen aan iets groters.
Niet uit plicht, maar uit verlangen.

Waar ik naar verlang?

Ik verlang naar een wereld waarin mensen wakker durven zijn.
Niet cynisch. Niet naïef. Maar wakker én moedig.

Mensen die eigenaarschap nemen over hun gedrag —
en bijdragen aan een samenleving die klopt.


Ik verlang naar leiders die durven luisteren,
professionals die durven vertragen,
teams die samen leren kiezen wat echt belangrijk is.


Ik verlang naar werkplekken waar mensen zichzelf mogen zijn,
zonder maskers of moedeloosheid.
Waar ruimte is voor vakmanschap, plezier, richting en rust.
Voor het goede gesprek. Voor voorbeeldgedrag. Voor verschil.


Want het begint niet in Den Haag. Of bij de VN.
Het begint bij ons. In vergaderingen, in keuzes, in gesprekken.
Op school. Op de werkvloer. In het leiderschap dat we laten zien.


Daarom ben ik deze beweging gestart.
Omdat ik geloof dat vrijheid vraagt om verantwoordelijkheid.
En dat eigenaarschap begint met weten wie je bent —
en waar je voor staat.


Niet om perfect te worden.
Maar om kloppender te worden.

Wat vraagt dat?

We hebben geen nieuwe regels nodig.
We hebben nieuwe reflexen nodig.
Niet méér controle, maar méér kompas.


We hebben leiders  nodig die durven dienen.
Die richting geven én ruimte laten.
Die luisteren, niet alleen zenden.
Die het goede voorbeeld geven — ook als niemand kijkt.


We hebben professionals nodig die eigenaarschap nemen.
Die hun vak verstaan én hun waarden kennen.
Die durven zeggen wat ze zien.
En blijven staan als het schuurt.


We hebben teams nodig die verschil durven maken.
Die oefenen met dialoog.
Die samen zoeken naar wat klopt —
niet naar wat het hardst roept.


We hebben trainers nodig die inspireren tot bewustzijn.
Die mensen helpen om hun houding te vernieuwen.
Die trainen op vaardigheden voor effectief gedrag —
zodat we onszelf kunnen ontwikkelen in een vorm die wél dient.


Voor werk dat klopt.

Voor een samenleving die klopt.


We hebben veilige plekken nodig om te leren.
Om fouten te maken, verhalen te delen,
en nieuwe vormen van samenwerken te verkennen.


We hebben een beweging nodig.
Een Code Oranje!. Een gedragscode.


Niet als protest, maar als kompas.
Vanuit verlangen, niet vanuit angst.
Van binnenuit — met zichtbaar effect naar buiten.


Wat we wel willen en

hoe we daar komen...

Wat Code Oranje! wil brengen

  • Werk waarin mensen floreren
  • Leiderschap dat koers geeft én ruimte laat
  • Gedrag dat klopt met wie je bent én wat je bijdraagt
  • Een samenleving die menselijkheid en verantwoordelijkheid verbindt


We doen dat met boeken, trainingen, programma’s en gesprekken. Voor individuen, teams en organisaties.

Voor iedereen die wil bijdragen aan werk dat klopt — vanuit het verlangen om mens te zijn onder mensen.

Wake-Up:

Wat al we te laat wakker worden?

We hebben in Nederland meer dan 80 jaar in vrede en vrijheid mogen leven.

Dat is uniek. En kwetsbaar.


In de wereldpolitiek schuift het:

  • Oorlog in Gaza
  • Rusland dat Oekraïne aanvalt
  • China en India die bondgenootschappen sluiten
  • De Verenigde Staten die zich terugtrekken

Europa dat moet leren op eigen benen te staan


Opeens voelen we het weer: vrijheid is geen vanzelfsprekendheid.

En defensie is niet alleen iets van de overheid — het is iets van ons allemaal.

Vraag je mensen: “Wil je dat we onze vrijheid bewaken?” – dan zeggen ze: ja. Vraag je: “Mag daar geld naartoe?” – dan zeggen ze: liever niet.


We zijn niet helder. Niet wakker.
De grote middengroep slaapt.
En als we niet oppassen, worden we te laat wakker —
en opgegeten door een wereld die sneller en harder gaat dan wij.


⚠️ Dit is geen angstzaaien.
🤝 Dit is een uitnodiging tot eigenaarschap.


Democratie is geen systeem dat zichzelf onderhoudt.

Het vraagt onderhoud, bewustzijn en oefening.

Juist in gedrag. Juist op het werk.

Juist in onze manier van spreken, luisteren, kiezen.


Code Oranje!  is mijn antwoord.

Een vriendelijke, maar duidelijke wake-up call.

Zodat we wakker worden vóór het te laat is.


Vanuit verlangen. Niet vanuit angst.
Omdat we wéten dat het anders kan.
En omdat we durven oefenen met wat nodig is.
Thuis, op het werk, in ons leiderschap — én in ons burgerschap.

Wat als… Nederland het voorbeeld wordt?

Wat als wij – als Nederland – het lef hebben om bewust gedrag voor te leven?
Wat als we laten zien dat vrijheid en verantwoordelijkheid samen kunnen gaan?


Dat je werk én menselijkheid kunt verbinden?
Dat koers en compassie elkaar versterken?


Wat als we:

  • leiderschap laten zien dat vertrouwt én uitdaagt
  • werk creëren waar mensen zichzelf durven zijn
  • durven kiezen voor gedrag dat klopt met wie we zijn én wat de wereld nodig heeft


Dan worden we als land niet alleen rijk in welvaart,
maar ook in waarden.


Dan worden we een voorbeeld.
Niet omdat we perfect zijn.
Maar omdat we durven oefenen met wat goed is.


Code Oranje! is een Nederlandse beweging.
Maar de impact kan wereldwijd zijn.
Want houding en gedrag… verspreidt zich.


🧡 Laten we beginnen. Hier. Nu. Samen.
Voor onszelf. Voor elkaar. Voor wie na ons komt.?